Mükemmelliyetçi Ebeveynler Daha Stresli

Çalışan Annenin İş Yaşam Dengesi’ne konuk olan Psikoterapist Mehtap Hisar, anne-babaların iş ve ebeveynlik rollerini dengelemesi gerektiğini söyleyerek, “Çocuklarla yaşanan tartışmalarda özür dilemek ve çocukla telafi konuşmaları yapmak hem çocuk hem de ebeveynler için iyileştirici. Ebeveynler özür dilemekten çekinmesin” diyor.

İş yaşamı ile birlikte ebeveynlik de çalışan annelerin psikolojik durumlarını etkiliyor.  Çalışan Annenin İş Yaşam Dengesi’ne konuk olan Psikoterapist Mehtap Hisar fiziksel sağlığın psikolojik sağlık kadar önemli olduğunu söylüyor: “Dünya Sağlık Örgütü’ne göre sağlıklı olan fiziksel ve psikolojik olarak iyi olma hali olarak tanımlanıyor. Her şeye yetişmeye çalışırken ise basit ihtiyaçlarımızı ihmal edebiliyoruz. İnsan olarak karışık gibi görünse de basit ihtiyaçları olan mekanizmalarız aslında. Örneğin iyi bir uyku hem psikolojik hem de fiziksel bir ihtiyaçtır. Kas gücü olarak çalışan sistemleriz ve egzersiz yapmamız gerekiyor. Fiziksel olarak iyi olmadan psikolojik olarak iyi olmayı bekleyemeyiz. İlk olarak ihtiyaçlarımızın farkında olmak ve bunları karşılamak en önemli adım. Sonrasında psikolojik kaynaklarımızı korumak ve çeşitlendirmek önem kazanıyor. Psikolojik denge hali de hayatımızdaki stres faktörleri ile psikolojik kaynaklarımızı dengelemektir. Bazen stres faktörlerini değiştirmek elimizde olmuyor. Ama kaynaklarımızı koruyarak strese karşı baş etme gücümüzü artırabiliriz” diyor.

Çalışan annelerin genellikle her şeye yetişme duygusu içinde olduğunu söyleyen Hisar, “Bu koşuşturma içinde tükenmişlik hissi ve öfke patlamaların sebebi her şeye koşma isteği oluyor. Bu yüzden eşinizden, annenizden veya arkadaşınızdan destek talep etmek kendimize alan açmak için faydalı oluyor” diye belirtiyor.

“Çocuklarımızdan Özür Dileyebilmeliyiz”

Çalışan anneler, çocuklarına ve ev içi sorumluluklarına yeterince zaman ayıramadığı düşüncesiyle suçluluk hissine kapılabiliyor. Suçluluk duygusunun kaynağını açıklayan Mehtap Hisar, “Anneler, annelik konusunda yüksek beklentiler içine giriyor. Bu noktada annelerin kendisinden beklentilerini sorgulaması ve gerçekçi beklentiler belirlemesi gerekiyor. Mükemmelliyetçi ebeveynlerde bu duruma daha sık rastlıyoruz. Bir içsel çatışma yaşanıyor. İdeal olanla var olan durumun örtüşmemesinden kaynaklanıyor. Halbuki çocuklar o kadar toleranslı ve affedicidir ki yüzde 30 oranındaki doğru davranışlarımız geri kalan yüzde 70 olan hatalarımızı götürüyor çocukların gözünde. Burada kast ettiğim hatalar ise iyi niyetli ebeveyn hataları. Yani burada çocuk istismarı gibi hataları dahil etmiyorum. Bu açıdan bakıldığında ebeveynler suçluluk duygusundan kurtulabilir. Ve özünde insanız, ebeveyn olmak bizi mükemmel kılmıyor. Hatta zorlanabiliyor ve yorulabiliyoruz. Bu durum kendi çocukluğumuzda halledemediğimiz sorunlardan da ortaya çıkabiliyor. Kızgınlık anlarından sonra özür dileyebilmek ve çocukla telafi konuşmaları yapabilmek bu açıdan faydalı olur. Bunun çocukların gözünde zayıflık olarak nitelendirilmesi oldukça yanlış. Telafi konuşmalarının ve özür dilemenin hem ebeveyne hem de çocuğa iyi geleceğini düşünüyorum. Böylece çocuklarımız da özür dilemeyi öğrenir ve hataların insani olduğunu kavrar.

“Ergenlik Bir Kopuş Dönemidir”

Çocukluktan yetişkinliğe geçişte ergenlik dönemi çocuğun ileriki yaşamını ve ilişkilerini şekillendirmede en önemli zaman aralığı. Bu dönemde çocuk ve ebeveyn arasında gerilen ilişkilerin gayet doğal olduğunu söyleyen Mehtap Hisar, “Çocukların bağırması, yalnız kalmak istemesi, kapılarını çarpması asla saygısızlık olarak nitelendirilmemeli. Ergenlik, çocuğun bireyselleşmesine yönelik ilk adım. Ve ergenlik asla çocuk ile ebeveyn arasında bir iletişimsizlik dönemi değil bireyselleşme çabası olarak görülmeli. Bu dönemde sınırlara saygı duymak, çocuklara alan açmak önem taşıyor. Çocuğun ‘kendisi’ olmasına sevinmek ve izin vermek lazım” diye belirtiyor.

Çalışan Annenin İş Yaşam Dengesi’ni buradan dinleyebilirsiniz: